تاثیر آموزش تغذیه بر عوامل خطرساز بیماری های قلبی ـ عروقی در سالمندان مبتلا به دیابت نوع ۲: یک کارآزمایی بالینی تصادفی

چکیدهمقدمه: بر خلاف روند شیوع دیابت در سنین مختلف، بیشتر برنامه های آموزش دیابت برای بالغین جوان و یا بیماران تازه تشخیص داده شده، طراحی و اجرا گردیده است. این پژوهش، با هدف ارزشیابی برنامه ی آموزش تغذیه بر شاخص های سوخت و ساز، تن سنجی و فشارخون سالمندان بالای 60 سال مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی تجربی، 100 سالمند با سن بالای 60 سال و مبتلا به دیابت نوع 2 شرکت نمودند. سالمندان به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند و داده های دو گروه، در دو زمان قبل و 3 ماه پس از مداخله ی آموزش تغذیه، جمع آوری گردید. سپس داده ها به وسیله ی نرم افزار spss و آزمون های آماری مناسب، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش در گروه مداخله، کاهش معنی داری را در میانگین وزن (3/1 کیلوگرم)، نمایه ی توده ی بدن (48/0 کیلوگرم بر مترمربع)، تری گلیسیرید (25/18 میلی گرم)، قند خون ناشتا (5/19 میلی گرم در صد میلی لیتر) و هموگلوبین گلیکوزیله (36/0%) نشان داد. در مورد میزان لیپوپروتئین سبک، لیپوپروتئین سنگین و فشار خون، اختلاف معنی داری بین دو گروه مداخله و کنترل دیده نشد. نتیجه گیری: آموزش تغذیه ی تئوری محور، در مدت 3 ماه سبب کاهش شاخص های بیوشمیایی و تن سنجی سالمندان (<60) مبتلا به دیابت نوع 2 گردید که این امر به نوبه ی خود می تواند سبب کاهش عوارض عروق کوچک و بزرگ مرتبط با بیماری دیابت شود.